کد مطلب:19564 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا عده اي خود را برتر از ديگران مي پندارند ؟

نياز به رشد و كسب مراتب برتر يك احساس طبيعي است و چنين غريزه اي زمينه ساز ترقي و تكامل جوامع انساني است ؛ اما خود بر تربيتي كه ريشه در تكبر و خود محوري و سلطه بر ديگران و ناديده گرفتن حق آنان دارد ، باعث تحقير همنوعان مي شود و خصلتي كاملاً منفي است . اما اين ويژگي زشت در بعضي ملت ها و يا افراد از تحليلهاي غلط مايه مي گيرد . مثلاً آمريكاييها خود را مستحق استفاده بيشتر از امكانات جهان مي دانند ؛ چرا كه اعتقاد دارند از ويژگيهاي برتر نژادي ، جغرافيايي ، علمي و نظامي برخوردارند يهوديان صهيونيست ، به مدارك موهوم تاريخي و ديني كه بر برتري نژادشان صحه مي گذارد ، استدلال مي كنند و داعيه سروري بر جهان دارند .
بهرحال چه در برتري طلبي نژادي و چه در برتري طلبي فردي يك بينش غلط نسبت به انسان وجود دارد . اين قرآن است كه پدر و مادر همه انسانها را يكي معرفي كرده و خلقت همه را از خاك دانسته است از همين رو وقتي كسي به علي « عليه السلام » مي گويد . « چرا بين من و غلام من تفاوت نگذاشتي و به طور مساوي حقوق دادي » . مي فرمايد : « در كتاب خدا تفاوتي بين شما نديدم ! » . همچنين امام علي « عليه السلام » در نهج البلاغه به مالك اشتر مي فرمايد : « به مردم رحمت و محبت داشته باش ؛ چون آنها از دو دسته خارج نيستند : « اما اخ لك في الدين ، او نظير لك في الخلق ؛ يا برادر ديني توست ، يا نظير تو در آفرينش است » . اين بينش ، معيار را در تقوي ، آن هم نزد خدا قرار داده و از خصلت زشت خود بر تربيتي برحذر داشته است .
به اين آيه تكان دهنده و سازنده توجه كنيد : « تلك الدار الاخره تجعلها للذين لايريدون علواً في الارض ؛ اين خانه آخرت ( بهشت ) را نصيب كساني كه اراده برتري طلبي و فساد نكرده اند ، قرار داديم » .
{P - سوره قصص ، آيه ، 83 . P}